اصلاح طرح لبخند


متخصص دندان پزشک زیبایی شخصی است که در رابطه با زیبا سازی دندان ها و درمان های ترمیمی آن ها به طور تخصصی آموزش دیده و دوره های عملی و تحصیلی را گذرانده است.
پس از مراجعه به دندانپزشک متخصص زیبایی، دهان و دندان های شما معاینه می شوند تا ابتدا نواقص و مشکلات دندانی تشخیص داده شوند. پس از این مرحله دندان پزشک اقدام به جرم گیری، ترمیم پوسیدگی ها (پر کردن دندان های پوسیده) و درمان مشکلات احتمالی لثه می نماید.
اما مرحله اصلی اصلاح طرح لبخند و ایجاد لبخند هالیوودی، انتخاب روش های مناسب برای به دست آمدن نتیجه مطلوب است. روش های مختلفی برای اصلاح طرح لبخند به کار گرفته می شود:

  • لمینت سرامیکی

در صورتی که دندان های شما از نظر مکان قرارگیری مشکلی نداشته و نیازی به ارتودنسی نباشد، یکی از گزینه های قابل انتخاب شما، لمینت سرامیکی خواهد بود. باید توجه داشت که این روش برای تمام افراد قابل انجام نیست، به عنوان مثال افرادی که عادت دندان قروچه دارند برای گذاشتن لمینت سرامیکی کاندید خوبی نیستند. برای انجام این روش، ابتدا دندان ها تراش داده و از آن ها قالب (کست) تهیه می شود، سپس قالب به لابراتوار ارسال شده و لمینت ها مطابق قالب اختصاصی ساخته خواهد شد. زمان مورد نیاز برای ساخت لمینت سرامیکی حدود سه هفته خواهد بود. پس از آن دندانپزشک با استفاده از نوعی چسب مخصوص لمینت ها را به روی دندان شما می چسباند.

اصلاح طرح لبخند
لمینت های سرامیکی زیبایی بسیار خوبی دارند و تنها عیب آن ها، آسیب پذیری در برابر ضربه و فشار می باشد، در صورتی که لمینت های سرامیکی لب پر شده یا دچار شکستگی شوند، امکان ترمیم آن ها وجود ندارد و باید تعویض شوند.

  • روکش سرامیکی

لمینت سرامیکی و روکش سرامیکی هر دو از یک جنس هستند و از مواد یکسانی ساخته می شوند. تفاوت آنها در میزان پوشش دادن دندان هاست. لمینیت تنها سطح خارجی دندان را پوشش می دهد، در حالی که روکش کل دندان را می پوشاند. از روکش در مواردی استفاده می شود که دندان در معرض آسیب بوده و نیاز به محافظت توسط روکش داشته باشد.
روکش های سرامیکی در گذشته با لایه زیرین یا پایه فلزی و لایه رویی سرامیکی ساخته می شد. چنین ساختاری زیبایی کاملی نداشت و پس از مدتی باعث تیرگی رنگ لثه می شد. اما امروزه روکش های سرامیکی با پایه هایی از جنس زیرکونیوم ساخته می شوند. روکش های زیرکونیا، زیبایی و کیفیت بیشتری داشته و به رنگ طبیعی دندان ها نزدیک تر هستند.
برای ساخت روکش های سرامیکی نیز نیاز به تراش دادن دندان های شما و قالب گیری از آن هاست. پروسه ساخت روکش زیرکونیا چند هفته زمان می برد. معمولا برای اصلاح طرح لبخند، به روکش کردن تعداد 4 تا 8 دندان جلویی، نیاز است.

  • ونیر کامپوزیت

یکی از روش های ایجاد لبخند هالیوودی، استفاده از ونیر کامپوزیت است. در این روش کامپوزیت یا ماده مخصوص پوشش دهنده به روی دندان قرار گرفته و شکل داده می شود. پس از گذشت مدت کوتاهی (در حد یک جلسه) کامپوزیت ونیر سخت شده و پس از آن پولیش می شود تا زیبایی و درخشندگی بیشتری به دست بیاورد.
ونیر کامپوزیت از نظر هزینه مقرون به صرفه تر از روکش های سرامیکی است، برای ساخت آن ها نیازی به قالب گیری و گذشت چند هفته زمان نیست، نیازی به تراش دادن دندان ها ندارد و تنها در یک جلسه انجام می شود. در صورتی که روکش ونیری دندان شما دچار شکستگی یا آسیب شود، قابل ترمیم است.

  • بلیچینگ

در صورتی که طرح لبخند و شکل دندان های شما تناسب خوبی داشته باشد، دندان ها مرتب بوده، و شکستگی و نقصی نداشته باشد، می توان از روش بلیچینگ برای سفید کردن آنها و اصلاح طرح لبخند استفاده کرد. بلیچینگ به روش خانگی و در مطب قابل انجام است. بلیچینگ در مطب با استفاده از مواد سفید کننده مخصوص انجام می شود و در مدت کوتاهی باعث سفیدی دندان ها می شود.
بلیچینگ خانگی توسط خود فرد در خانه انجام می شود. برای انجام این کار یک قالب اختصاصی برای شما تهیه شده و باید هر شب مواد بلیچینگ را داخل قالب یا تری ریخته و روی دندان ها قرار دهید. دوام سفیدی دندان ها در بلیچینگ خانگی نسبت به روش بلیچینگ در مطب بیشتر است. گرچه روش بلیچینگ در مطب به دلیل استفاده از مواد سفید کننده با غلظت بالاتر، سفیدی بیشتری ایجاد می کند. ماده مؤثره در روش بلیچینگ، هیدوژن پروکساید است که با نفوذ در مینای دندان باعث نابودی رنگدانه ها و سفیدی آن می شود.


ارتودنسی

ارتودنسی پایه ای ترین روش درمان اصلاح طرح لبخند است. تا دندان های شما کاملاً ردیف و مرتب نشده باشند، نمی توانید از روش های روکش، ونیر یا لمینت استفاده کنید. ارتودنسی با دو روش ثابت و متحرک قابل اجرا است که متخصص ارتودنسی با توجه به نوع و شدت مشکل بی نظمی دندان ها روش مناسب را برای شما تجویز خواهد کرد.

ارتودنسی

  • ارتودنسی در سنین بالا

ارتودنسی یکی از شاخه های تخصصی دندان پزشکی است که در آن به ردیف کردن دندان ها و اصلاح ناهنجاری های استخوان های فک بالا و پایین پرداخته می شود. همان طور که می دانید مناسب ترین سن برای ارتودنسی و اصلاح نمودن ناهنجاری های دندان و فک، سال های پس از رشد دندان های شیری و اوایل دوران نوجوانی می باشد. اما بسیاری از افرادی که به هر دلیلی در سنین نوجوانی نسبت به اصلاح بی نظمی دندان های خود اقدام نکرده اند و اکنون در سنین بزرگسالی و میانسالی به سر می برند، این سؤال را در ذهن دارند که آیا ارتودنسی برای بزرگسالان نیز امکان پذیر است؟

  • آیا ارتودنسی در سنین بالا امکان پذیر است؟

همان طور که گفته شد بهترین دوران برای ارتودنسی، سنین کودکی و اوایل دوران نوجوانی بوده (قبل از بلوغ جنسی) و سن طلایی برای ارتودنسی نیز نام دارد. در این دوران استخوان های نوجوانان در حال رشد بوده، نرمی و انعطاف بیشتری دارند و به این دلیل بسیار راحت تر حرکت داده می شوند. این ویژگی ها سبب می شود تا درمان ارتودنسی در این سنین بسیار موفقیت آمیز بوده و طول دوره درمان نیز کوتاه تر شود.
اما همانطور که گفتیم تعدادی از افراد به دلایل مختلف در دوران کودکی و نوجوانی تحت درمان ارتودنسی قرار نگرفته اند یا به دلیل عادات دندانی نادرست (مانند دندان قروچه) دندان های نامرتب و به هم ریخته ای دارند و اکنون در آستانه میانسالی و سالمندی، آرزوی داشتن دندان هایی مرتب و زیبا را دارند. سؤالی که در ذهن این دسته از افراد مطرح می شود این است که آیا ارتودنسی در سنین بالا و برای ما نیز امکان پذیر است؟
طبق نظر متخصصین ارتودنسی، انجام این درمان و ردیف کردن دندان ها در هر سنی امکان پذیر است، گر چه سنین پیش از نوجوانی سن طلایی برای درمان ارتودنسی محسوب می شود؛ اما در سنین بزرگ سالی نیز می توان درمان ارتودنسی را انجام داد و این درمان محدودیت سنی ندارد. البته درمان موفقیت آمیز در سنین بالا مشروط به سلامت کامل لثه هاست. اگر در سنین بزرگسالی و میانسالی به سر می برید و قصد مرتب کردن دندان های خود را دارید، باید به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید تا با یک معاینه ساده تشخیص دهد که آیا لثه های شما از سلامت کافی برخوردار است یا خیر.
اگر لثه های شما دچار بیماری باشند یا بافت های لثه دارای استحکام کافی نباشند، نمی توانند دندان ها را در جای خود نگه داشته و درمان با شکست مواجه خواهد شد. عدم مراجعه منظم جهت معاینات دوره ای ممکن است علاوه بر شکست درمان، باعث اتلاف هزینه و وقت شما شود. بنابراین لازم است در صورتی که لثه های شما دچار مشکل و بیماری هستند، ابتدا نسبت به درمان بیماری های لثه اقدام نمایید.


انواع روش های ارتودنسی برای درمان درهم ریختگی دندان های بزرگسالان


اکثر افراد اعتقاد دارند که ارتودنسی تنها برای کودکان و نهایتاً نوجوانان قابل انجام است و در مورد بی نظمی دندان های بزرگسالان نمی توان هیچ گونه اقدام درمانی انجام داد. اما همانطور که قبلا نیز گفتیم اکنون ثابت شده است که این موضوع یک باور عامیانه نادرست بوده و بی نظمی دندان های بزرگسالان نیز تحت نظر متخصص ارتودنسی میسر است.
امروزه با پیشرفت علم دندان پزشکی و ابداع روش های نوین برای اصلاح ناهنجاری های فک و دندان، ارتودنسی در هر سنی امکان پذیر است و بزرگسالان می توانند از این بابت آسوده خاطر باشند. ارتودنسی در سنین پیش از بلوغ به دلیل انعطاف استخوان ها با سرعت بیشتری انجام می شود؛ اما در سنین بالا طول دوره درمان ارتودنسی بیشتر خواهد بود و دندان ها به سختی حرکت داده می شوند.
درمان بی نظمی دندان ها و ردیف کردن آنها، نه تنها بر زیبایی و افزایش اعتماد به نفس بزرگسالان تأثیر دارد، بلکه باعث بهبود وضعیت تکلم و صحبت کردن، اصلاح بایت، جویدن و غذا خوردن نیز می شود. روش های متنوعی برای ارتودنسی بزرگسالان وجود دارد. می توان از


براکت ارتودنسی فلزی قدیمی، براکت های سرامیکی، ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی و دستگاه ارتودنسی دیمون به این منظور استفاده کرد.

درمان ارتودنسی به منظور ناهنجاری های فکی در بزرگسالان


گرچه ارتودنسی به منظور مرتب کردن دندان ها محدودیت سنی ندارد، اما درمان ناهنجاری های فکی با محدودیت سنی بیشتری رو به روست. بهترین سن برای درمان این دسته از ناهنجاری ها سنین پیش از بلوغ می باشد و با افزایش سن و با توجه به شدت و نوع ناهنجاری ممکن است به جراحی فک نیاز داشته باشید. اگر ناهنجاری های فکی خفیف بوده و لثه ها از سلامت کافی برخوردار باشند می توان بدون انجام عمل جراحی فک و با استفاده از روش ارتودنسی جبرانی یا کاموفلاژ این موارد را درمان نمود. از جمله ناهنجاری های فکی می توان به کراس بایت، اپن بایت، اورجت، آندر بایت و اور بایت اشاره کرد.

ایمپلنت

ایمپلنت یا کاشت دندان یکی از روش های دندان پزشکی است که برای پر کردن جای خالی دندانهای از دست رفته و رفع مشکل بی دندانی به کار میرود. در این روش فیسکچر یا  پایه هایی از جنس تیتانیوم سازگار  با بافت های بدن، به صورت عمیق درون استخوان فک قرار داده می شود. این پایه یا فیکسچر به عنوان ریشه دندان عمل می کند. سپس قطعه کوچکی به نام اباتمنت به آن متصل شده و کراون یا تاج دندان (پروتز) روی آن نصب می شود.

ایمپلنت یکی از درمان های دندان پزشکی است که باعث میشود شما احساس راحتی و زیبایی بیشتری داشته باشید اما نسبت به درمانهای دیگر در این زمینه، یکی از درمانهای پر هزینه محسوب میشود و هزینه آن بستگی به برند تولید کننده ایمپلنت دارد. بهتر است در این مورد با دندانپطشک متخصص در این زمینه مشورت نمایید.

مهم ترین عامل در تعیین کیفیت ایمپلنت، پذیرش آن توسط بافت های زنده بدن میباشد. بافت لثه باید با ایمپلنت هماهنگ بوده و دچار التهاب غیر عادی، تورم و درد نشود. البته ممکن است در روزهای اول استفاد از این محصول چنین علائمی را تجربه کنید، اما در صورت ادامه آن حتما به دندان پزشک خود مراجعه نمایید.

ایمپلنت مناسب در ناحیه استخوانی اطراف خود، استخوان سازی را تحریک می کند و باعث ایجاد بافت استخوانی سالم در اطراف خود می شود. همچنین ایمپلنت مناسب دارای بافت ریز متخلخل است، این ویژگی سبب می شود تا استخوان اطراف ایمپلنت با آن بیشتر در تماس باشد و زمان یکپارچه سازی ( استئواینتگریشن) استخوان با ایمپلنت یا اصطلاحا جوش خوردن کاهش پیدا کند.

انواع ایمپلنت

همانطور که گفته شد ایمپلنت ها شامل انواع متفاوتی هستند. نوع آن ها بستگی به شرکت سازنده، جنس و مراحل کار نصب دارد و دندان پزشک با توجه به سن بیمار، وضعیت استخوان فک، بیماری های جانبی و وضعیت دندان های او تصمیم میگیرد که از چه نوعی از ایمپلنت استفاده کند.

  • ایمپلنت ساب پریواستیل

از این نوع ایمپلنت برای درمان یک مرحله ای استفاده می شود. پین یا فیکسچر روی استخوان فک و داخل بافت لثه قرار داده شده و سپس اباتمنت روی آن نصب میشود. در نهایت کراون یا تاج روی آن قرار می گیرد.

ایمپلنت

  • ایمپلنت اندو استیل

در این نوع ایمپلنت، فیکسچرها مستقیما به داخل استخوان فک وارد می شوند. در این روش از جراحی برای کار گذاشتن ایمپلنت استفاده می کنند، فیکسچرها به شکل های پیچی، تیغه ای، صاف و... وجود دارد که دندان پزشک با توجه به شرایط بیمار تصمیم می گیرد از کدام نوع استفاده کند. فیکسچرها مانند ریشه دندان عمیق هستند و ایمپلنت را محکم داخل استخوان فک نگه می دارند.

  • ایمپلنت یک مرحله ای

در ایمپلنت یک مرحله ای از یک فیکسچر با طول مناسب استفاده کرده و آن را داخل فک قرار می دهند. اما قسمت رویی ایمپلنت از لثه بیرون باقی می ماند و پس از بهبودی محل جراحی و جوش خوردن ایمپلنت، تاج ساخته شده (پروتز) روی ایمپلنت نصب می شود.

در این روش به دلیل اینکه قسمت رویی ایمپلنت از لثه بیرون است، نیازی به جراحی مجدد وجود ندارد. ایمپلنت ساب پریواستیل از ایمپلنت های یک مرحله ای محسوب می شود.

  • ایمپلنت دو مرحله ای

در روش ایمپلنت دو مرحله ای، ابتدا پایه ایمپلنت یا فیکسچر درون استخوان فک کار گذاشته می شود، به طوری که کاملا درون لثه قرار می گیرد. سپس لثه بخیه زده می شود. مدتی باید سپری شود تا دوره جوش خوردن و بهبود محل جراحی با موفقیت به پایان برسد. پس از آن در جراحی دوم لثه باز شده و تاج دندان یا پروتز روی پایه نصب می شود.